தஞ்சாவூர்: `எனக்கு கால் கொடுத்தது கலெக்டர்.. கரம் கொடுத்தது ஜூ.வி!' - நெகிழ்ச்சியில் விவசாயி

ஒரத்தநாடு அருகே விவசாய கூலி தொழிலாளி ஒருவர் வீடு இடிந்து விபத்துக்குள்ளானதில் கால் சிதைந்து பாதிக்கப்பட்டார். அவருக்கான சிகிச்சை முடிவதற்குள்ளேயே கொரோனாவை காரணம் காட்டி அவரை அரசு மருத்துவமனை நிர்வாகம் வீட்டிற்கு அனுப்பியது. இதில் ஒரு வருடத்திற்கு மேலாக கடும் துயரங்களை சந்தித்து வந்த அந்த விவசாயிக்கு ஜூவி ஆக்‌ஷன் மூலம் நல்லது நடந்திருக்கிறது. முடங்கி கிடந்த அவர் சிகிச்சை முடிந்து மீண்டும் நடக்கத் தொடங்கியுள்ளார்.`எனக்கு கால் கொடுத்தது கலெக்டர், கரம் கொடுத்தது ஜூவி’ என நெகிழ்ச்சியுடன் நன்றி கூறி வருகிறார்.

சிகிச்சை முடிவதற்கு முன்பே வீட்டில் சோமசுந்தரம்

ஒரத்தநாடு அருகே உள்ள புலவன்காடு கிராமத்தை சேர்ந்தவர் சோமசுந்தரம். இவரது மனைவி சுசீலா. இவர்களுக்கு சுகுமாறன், சுந்தர் என பள்ளியில் படிக்கும் இரண்டு மகன்கள் உள்ளனர். கணவனும், மனைவியும் விவசாய கூலி வேலை செய்து வந்தனர். அதுவே குடும்பத்திற்கான ஆதாரம். குறைந்த வருமானமே வந்தாலும் மகிழ்ச்சிக்கு எந்த குறையுமில்லாமல், தனது தாத்தாவால் கட்டப்பட்ட பழுதடைந்த பழைய கான்கிரீட் வீட்டில் சோமசுந்தரம் தனது குடும்பத்துடன் வாழ்ந்து வந்தார்.

இந்நிலையில் 2019-ல் தொடக்கத்தில் கன மழை பெய்தது. நான்கு பேரும் வீட்டிற்குள் அசந்து தூங்கி கொண்டிருந்த அதிகாலை நேரத்தில், மழைக்கு தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் அந்த வீடு இடிந்து விழுந்தது. வீட்டுக்குள் இருந்தவர்கள் உயிர் பிழைப்பதே கேள்வி குறிதான் என்ற நிலை. இதையடுத்து அருகில் இருந்தவர்கள் இடிபாடுகளுக்குள் சிக்கி கிடந்த நான்கு பேரையும் மீட்டு தஞ்சாவூர் அரசு மருத்துவக் கல்லூரி மருத்துவ மனையில் சிகிச்சைக்காக சேர்த்தனர். மகன்கள் இருவரும் அதிர்ஷ்டவசமாக பெரிய காயங்களின்றி தப்பினர். சோமசுந்தரத்தின் வலது கால் நசுங்கியது. அவர் மனைவி சுசீலாவிற்கு கை மற்றும் தலையில் பலத்த காயம் ஏற்பட்டது. அதன் பிறகு நடந்த சம்பவங்கள், `பொழச்சுட்டோம்’ என நிம்மதியடைவதற்கு பதிலாக, `ஏண்டா உயிர் பொழச்சோம்’ என நெனச்சு மனம் வெதும்புற நெலைக்கு சோமசுந்தரமும் அவரது குடும்பமும் தள்ளப்பட்டது தான் வலியின் உச்சம்.

காலில் கம்பி கட்டப்பட்ட நிலையில் சோமசுந்தரம்

சோமசுந்தரத்தின் காலில் வெளி பகுதியில் முழங்காலிருந்து பாதம் வரை நான்கு வட்ட விடிவிலான கம்பிகள் மற்றும் நான்கு நீள கம்பிகள் பொருத்தப்பட்டு, ஒரு வருடத்திற்கு மேலாகவே சிகிச்சை தொடர்ந்து வந்துள்ளது. சோமசுந்தரம் தானாக எழுந்து நிற்கவே பல மாதங்கள் ஆகும் என்ற நிலை. இருக்க வீடு, சாப்பிட வழியுமில்லாத சூழல். இந்த நிலையில் கடந்த வருடம் பரவிய கொரோனாவை காரணம் காட்டி சிகிச்சை முடிவதற்கு முன்பாகவே மருத்துவமனை நிர்வாகம் சோமசுந்தரத்தை வலுக்கட்டாயமாக வீட்டிற்கு அனுப்பியது.

`சார், என்னோட கால் குணமாகுமா, பழைய படி நான் எழுந்து நடப்பேனா என்பதே சந்தேகமா இருக்கு. நான் வேலைக்கு போனாதான் வீட்டுல அடுப்பெறியுங்கிற நிலை, எனக்கு இருக்க வீடுமில்ல இப்ப என்ன வெளியே அனுப்புனீங்கன்னா எங்கே போவேன். என் கால் சரியான பெறகு என்னய அனுப்புங்க. எப்படியாவது நான் பொழச்சுக்குவேன்” என அவர் கதறியது யார் காதிலும் விழவில்லை. வேறு வழியில்லாமல் மருத்துவ மனையிலிருந்து வந்தவர் சில்லத்தூரில் உள்ள உறவினர் வீட்டில் தங்கினார். கம்பி` பொருத்தப்பட்ட காலுடன் அடுத்த ஆறு மாதங்கள் அவர் அடைந்த வேதனையும், வலிகளையும் சொல்வதற்கு வார்த்தைகளே இல்லை. சோமசுந்தரத்தை பற்றிய தகவல் ஜூ.விக்கு வர உடனே வீட்டிற்கு சென்றோம்.

மீண்டும் சிகிச்சையில்

வலி தாங்க முடியாமல் கட்டிலில் முனகி கொண்டே படுத்திருந்தார். காலில் கம்பி பொருறுத்தப்பட்டுள்ள இடத்திலிருந்து ரத்தம் வழிந்து கொண்டிருந்தது. மனைவி மற்றும் மகன்கள் பக்கவாட்டில் நின்று கண்ணீர் வடித்து கொண்டிருந்தனர். அவரோட நிலைமையை எண்ணி உறவினர்களும் கண் கலங்கினர். நடந்ததை நம்மிடம் சொல்ல கூட முடியாத அளவிற்கு அவஸ்தைகள் அனுபவித்ததை நாம் கண் கூடாக பார்த்தோம். சோமசுந்தரத்தின் நிலையை அங்கிருந்தபடியே தஞ்சாவூர் கலெக்டர் கோவிந்தராவுக்கு தெரியப்படுத்தினோம்.

அனைத்தையும் பொறுமையாக கேட்டு மனம் கலங்கிய கலெக்டர், உடனடியாக ஒரத்தநாடு தாசில்தாரை சோமசுந்தரம் தங்கியிருந்த வீட்டிற்கு ஆய்விற்காக அனுப்பி வைத்தார். அதன் பிறகு நடந்தவை அனைத்தும் சோமசுந்தரத்திற்கு மட்டுமல்ல அவரது குடும்பத்திற்கே நம்பிக்கை கொடுப்பதாக அமைந்தது. ஜூவி முயற்சியில் மறுபடியும் மருத்துவ கல்லூரி மருத்துவமனையில் சோமசுந்தரம் சிகிச்சைக்காக சேர்க்கப்பட்டார். கலெக்டர் கோவிந்தராவ் தன் நிதியிலிருந்து ரூ 50,000 பணத்தை சோமசுந்தரத்தின் மனைவி சுசீலாவிடம் வழங்கினார். சுமார் இரண்டு வருடங்களாக முடங்கி கிடந்தவர்களுக்கு அந்த பணம் பெரும் உதவியாக இருந்தது.

சிகிச்சை முடிந்து டிஸ்ஜார்ஜ் செய்யப்பட்ட பிறகு

நீண்ட போராட்டத்திற்கு பின்னர் கால் மெல்ல சரியானது. எட்டு மாத சிகிச்சைக்கு பிறகு, அவர் காலில் பொருத்தப்பட்டிருந்த கம்பி நீக்கப்பட்டு டிஸ்ஜார்ஜ் செய்யப்பட்டார். இப்போது தானாகவே எழுந்து நிற்கிறார். வாக்கர் ஸ்டிக்கை பிடித்து கொண்டு தானாகவே நடக்கிறார். அவரது வீட்டில் எல்லோர் முகத்திலும் மெல்ல மகிழ்ச்சி எட்டி பார்க்க்கிறது. `ஜூ.வி-லேயிருந்து நீங்க வந்து பார்க்கும் வரை குடும்பத்தோடு தற்கொலை செய்து கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்தில் தான் எல்லோரும் இருந்தோம். யார் செஞ்ச புண்ணியமோ நீங்க வந்தீங்கனு” உணர்ச்சி பெருக்கெடுக்க பேசினார் சோமசுந்தரம்.

``வீடு இடிஞ்சு விழுந்ததில் என் மகன்களுக்கு அடிபடலைங்கிறது தான் எனக்கிருந்த ஒரே நிம்மதி. என் மனைவிக்கு தலையிலும், கையிலும் அடிபட்டுச்சு. அவளுக்கு கையில பிளேட் வச்சு ரெண்டு மாசத்துக்கு பெறவு சரியாகிவிட்டது. எனக்கு காலின் அடி பாதம் நெருங்கிருச்சு. முழங்காலுக்கு கீலே செதஞ்சுவிட்டது. தொடை பகுதியிலிருந்து சதையையும், முழங்கால் பகுதியிலிருந்து லேசாக எலும்பையும் எடுத்து வச்சு ஆபரேஷன் செஞ்சாங்க. சப்போர்ட்டுக்காக வட்டமான கம்பிகளை வச்சு கட்டியிருந்தாங்க. அதுவே காலுல பெரிய பாறாங்கல்லை தூக்கி வெச்சிருக்குற மாதிரி இருக்கும்.

விவசாய தொழிலாளி சோமசுந்தரம்

முன்ன மாதிரி நடக்க முடியும் கால் திரும்ப கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கையே எனக்கு விட்டுப் போச்சு. பெரும் கவலை சூழ்ந்திருந்த நெலையில கொரோனா பரவியதால் என்னைய வீட்டுக்கு அனுப்பிவிட்டனர். கிட்டதட்ட ஒரு வருடத்திற்கு மேலே குடும்பமே மருத்துவமனையில் முடங்கியதால் சாப்பாட்டுக்கும் வழியில்ல. மனைவியோட தம்பி அப்பப்ப தன்னால முடிஞ்ச உதவிய செஞ்சார். ஒவ்வொரு மாதமும் சிகிச்சைக்காக ஆஸ்பத்திரிக்கு போவனும். கம்பி கட்டப்பட்டிருந்ததால் காரில் தான் போக முடியும். அதுக்கே ரூ 4,000 வரை செலவாகும். அதற்காக அக்கம் பக்கத்துல கடன் வாங்கி செலவழிச்சோம்.

கையில பிளேட் வைத்திருப்பதால் என் மனைவியால என்னய தாங்கி பிடிக்க முடியாது. என் ரெண்டு பசங்களும் என்ன தாங்கிக்க படாதபாடு பட்டாங்க. இனி என்ன செய்யப் போறோம்னு நெனச்சா ராத்திரியில தூக்கமே வராது. சாப்பாட்டுகே வழியில்லாத நெலைக்கு போயிட்டோம். உதவிக்காக அ.தி.மு.கவின் அப்போதைய எம்.பி வைத்திலிங்கத்திடம் மனு கொடுத்தேன். எந்த பலனும் இல்லை. ஒரத்தநாடு வந்த அப்போதைய உணவுத்துறை அமைச்சர் ஆர்.காமராஜ்கிட்ட உதவி கேட்க, கார் எடுத்துக்கிட்டு போய் காலில் ரத்தம் வழிந்த நெலையில் கால் கடுக்க நின்னேன். என்னை பார்த்த அவர் கையில ரூ 3,000 பணத்தை கொடுத்து பாத்துகங்கனு நடவடிக்கை எடுப்பதாக கூறி விட்டு சென்றதோடு சரி.எந்த முன்னேற்றமும் இல்லை.

ஆஸ்பத்திரிக்கு போக காசும் இல்ல. காலுக்குள் கம்பி பொருத்தப் பட்ட இடத்திலிருந்து ரத்தம் வழிந்து கால் கறுத்து போயிடுச்சு. எனக்கு காலினை எடுக்க வேண்டிய நிலை வரும் என்ற பயம் அதிகமானது. நம்ம பிள்ளைகளோட எதிர்காலம் என்னவாகும் என்ற கவலை சூழ்ந்தது. ஒவ்வொரு நாளும் நரகத்தில் இருப்பது போன்ற உணர்வை அனுபவிச்சேன்.

மனைவி மகனுடன் சோமசுந்தரம்

கண்முன்னே பொண்டாட்டி பிள்ளைகள் கண்ணீர் வடிப்பதை காணும் தைரியமும் எனக்கில்ல. சரினு ஒரு முடிவிற்கு வந்தப்பதான் நீங்க வந்தீங்க. என்னோட நெலய கலெக்டர் சார் கவனத்திற்கு தெரியப்படுத்திய பிறகு நான் நடந்துடுவேனு எனக்கு லேசாக நம்பிக்கை துளிர் விட்டது. என்னைய சிகிச்சைக்காக சேர்த்தது தொடங்கி டிஸ்ஜார்ஜ் செய்யப்படுகிற வரை கலெக்டர் என் மீது காட்டிய அக்கறை அளப்பரியது. இப்ப 90 சதவீதம் கால் குணமாகிவிட்டது தனியாகவே நடக்கிறேன். எனக்கு கால் கொடுத்தது கலெக்டர். அதற்கு கரம் கொடுத்தது ஜூவின்னு சொன்னா மிகையாகாது.

இப்ப இருக்குறதுக்கு வீடில்ல, வருமானத்துக்கும் வழியில்ல. என்னாலையும், என் மனைவியாலையும் கடினமான வேலை எதுவும் செய்ய முடியாது. அரசு சார்பில் கட்டி கொடுக்கப்படுகிற தொகுப்பு வீடு எங்களுக்கு கட்டி கொடுக்கவும், வருமானம் வருவதற்கான ஏற்பாட்டையும் செஞ்சா காலினை சரி செஞ்சு நடக்க வச்ச மாதிரி கஷ்டமில்லாம என் குடும்பமும் நடந்திரும். அதற்கு ஒரு ஏற்பாடு செஞ்சிடுங்கன்னு” கூறி நடக்கும் என்ற நம்பிக்கையோடும் கண்ணீர் மல்க ஜூவிக்கும், கலெக்டருக்கும் நன்றி கூறினார்.

கலெக்டர் கோவிந்தராவ்

கலெக்டர் கோவிந்தாரவிடம் பேசினோம், ``சோமசுந்தரம் குணமாகி நடப்பது மகிழ்ச்சிக்குரியது. அவரின் சிகிச்சைக்காக டாக்டர்கள் ரொம்பவே மெனக்கெட்டனர். அவர்களின் பணி போற்றுதலுக்குரியது. அவர் எதிர்பார்ப்பது போலவே அரசு சார்பில் வீடு கட்டிகொடுக்கவும், வாழ்வாதாரத்திற்கான ஏற்பாடும் செய்து கொடுப்பதற்கான நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படும்” என உறுதியளித்தார்.

source https://www.vikatan.com/news/tamilnadu/a-farmer-thanked-collector-and-junior-vikatan-after-he-got-help